هشداری درباره قابلیت ارتباط ماهواره‌ای آیفون ۱۴
تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۹۸۷۴۶
اپل با معرفی سری آیفون ۱۴، در تبلیغات این گوشی‌ها بارها به قابلیت ارتباط ماهواره‌ای برای ارسال پیام‌های اضطراری اشاره کرده است؛ اما برخی کارشناسان اعتقاد دارند این ویژگی جدید می‌تواند مشکلاتی برای برخی کاربران ایجاد کند. آیفون‌های جدید به شما اجازه می‌دهند پیام‌های کوتاهی را از مکان‌هایی که در آن‌جا از پوشش شبکه‌ی موبایلی یا اینترنت خبری نیست، ارسال کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اپل می‌گوید این قابلیت یکی از ویژگی‌های ایمنی حیاتی و جدیدی است که امیدواریم هیچ‌گاه به استفاده از آن نیازی نداشته باشید. بااین‌حال، کارشناسان می‌گویند این ویژگی می‌تواند به ماجراجویان احساس امنیت کاذب القا کند. کریستوفر بویر، مدیر اجرایی انجمن ملی جست‌وجو و نجات می‌گوید: همیشه در تفریحات فضای باز، افراد مبتدی یا آموزش‌ندیده حضور دارند. این دسته از افراد با اعتماد به فناوری به‌عنوان شبکه‌ای امن که واقعاً آن را درک نمی‌کنند، در مسیر اشتباهی قرار خواهند گرفت. علاوه‌براین، همیشه افرادی وجود دارند که از فناوری‌های موجود با نیت منفی سوءاستفاده می‌کنند.
ارسال درخواست کمک برای نجات
اپل می‌گوید قابلیت ارسال پیام‌های اضطراری ازطریق ماهواره در سری آیفون ۱۴ از ماه نوامبر فعال خواهد شد. این ویژگی به شما کمک می‌کند در مناطق خارج از پوشش شبکه‌ی تلفن‌همراه و وای‌فای، با دیگران ارتباط برقرار کنید. این شرکت هشدار می‌دهد که ارسال پیام ازطریق ماهواره در شرایط ایدئال می‌تواند تا ۱۵ ثانیه طول بکشد و شاید در برخی سناریوها این مدت حتی به بیش از دو دقیقه افزایش یابد. اگر زیر پوشش گیاهی قرار داشته باشید یا موانع مختلف شما را احاطه کرده باشند، شاید نتوانید با این روش پیام اضطراری ارسال کنید.
ماهواره‌ها روی اتصالات دید خطی کار می‌کنند. اگر در جنگل، غار یا دره یا هرجای دیگری در شمال کانادا یا آلاسکا هستید، شاید امکان برقراری ارتباط ماهواره‌ای دردسترس شما نباشد. بویر می‌گوید: محدودیت‌های ارتباطات ماهواره‌ای را مطالعه و آنها را درک کنید؛ وگرنه این فناوری کاملاً بی‌فایده خواهد بود. شما نباید به‌طورکامل به خدمات ماهواره‌ای متکی باشید. همیشه مطمئن شوید برای برقراری تماس‌های اضطراری یا دریافت هشدارها، چند روش دیگر مثل رادیوهای دوطرفه دردسترس شما باشد.
نجات ماهواره‌ای
بسیاری از کارشناسان می‌گویند که قابلیت‌های ماهواره‌ای آیفون ۱۴ درصورتی‌که با دقت استفاده شوند، می‌توانند ابزاری بسیار مفید باشند. رایان بی‌کارلسون، مدیر اجرایی انجمن آموزش وایلد، گفت احتمال اینکه ارتباط ماهواره‌ای به اعتماد بیش‌ازحد افراد به این فناوری منجر شود، دلیلی برای نخریدن آیفون جدید نیست. او در مصاحبه‌ی اعلام کرد: پاسخ این است که کاربران را با بهترین شیوه‌های حفظ ایمنی آشنا کنیم و آموزش‌های لازم را به آنها ارائه دهیم. برای افزایش سطح آگاهی افراد در فعالیت‌های تفریحی، باید دسترسی به آموزش و حجم آموزش‌ها را افزایش دهیم تا بتوانیم در سناریوهای مختلف، تصمیمات درستی اتخاد کنیم. یک روز آموزش درمقایسه‌با هزینه‌ی نجات، به‌ویژه درمناطق دورافتاده، بسیار مقرون‌به‌صرفه است.
همه‌ی راهکارهای ارتباط ماهواره‌ای عملکرد یکسانی ندارند
هاردینگ بوش، یکی از اعضای سابق نیروی دریایی امنیتی Global Rescue (ارائه‌دهنده‌ی خدمات پزشکی، امنیتی، تخلیه و مدیریت ریسک سفر)، در مصاحبه‌ای گفت که علاقه‌مندان به سفر در کشورهای دیگر نباید سایر دستگاه‌های پیام‌رسان ماهواره‌ای خود را با آیفون جایگزین کنند. وی خاطرنشان کرد که دستگاه پیام‌رسان ماهواره‌ای به شما اجازه می‌دهد پیام‌های کوتاه متنی و ایمیل‌ها را برای هرکسی ارسال کنید و قابلیت‌های این دستگاه‌ها فقط به ارسال پیام‌های کوتاه به مراکز خدمات اضطراری مثل ۹۱۱ محدود نمی‌شود. وی در بخشی از توضیحاتش گفت:
دستگاه‌های پیام‌رسان ماهواره‌ای معمولاً از قابلیت ردیابی بهره می‌برند که کاربر می‌تواند با استفاده از آن، پیامی را برای گیرندگان خاص ارسال کند و شخص گیرنده نیز می‌تواند حرکت و مکان فرستنده را با نقشه‌ی گرافیکی ازجمله مکان، مختصات جغرافیایی، جهت سفر و سرعت حرکت دنبال کند.
بوش می‌افزاید ارائه‌ی قابلیت اتصال به شبکه‌های موبایلی و ماهواره‌ای در یک دستگاه پیشرفت بزرگی در فناوری محسوب می‌شود؛ زیرا کاربران با این نوع دستگاه‌ها ایمنی بیشتری خواهند داشت و همیشه می‌توانند با مرکز خدمات اضطراری تماس برقرار کنند.
بوش می‌گوید:با گسترش عملکرد ماهواره‌ای روی گوشی‌های هوشمند، زمانی فراخواهد رسید که این نوع ویژگی‌ها قابلیت‌های پیام‌رسان‌ها و ردیابی ماهواره‌ای و گوشی‌های ماهواره‌ای را به‌چالش بکشند؛ اما توصیه می‌شود تا آن زمان، از دستگاه‌هایی استفاده کنید که قابلیت پیام‌رسانی و ردیابی ماهواره‌ای را در همه‌ی محدوده‌هایی که پوشش شبکه‌های موبایلی در آن‌جا وجود ندارد، ارائه دهند.
بویر همچنین هشدار داد که نباید با آیفون ۱۴ وارد کشور شوید و در مواقع اضطراری خیالتان بابت نجات‌یافتن راحت باشد. شما باید روش استفاده از نقشه و قطب‌نما را آموزش ببینید و این وسایل را نیز به‌همراه داشته باشید. علاوه‌براین، قبل از چنین سفرهایی به دیگران اطلاع دهید که کجا می‌روید و چه زمانی برمی‌گردید. وی در بخش دیگری از توضیحاتش گفت: افراد به‌منظور افزایش ایمنی، باید لوازم موردنیاز برای محیطی که قصد دارند به آن‌جا سفر کنند، با خود حمل کنند. آنها باید برای کمک‌های اولیه آموزش ببینند و همه‌ی مهارت‌های موردنیاز برای حضور در فضاهای باز را یاد بگیرند تا درصورت گم‌شدن از مکان خود اطلاع یابند و بتوانند برای دریافت کمک درخواست ارسال کنند.
5858
کد خبر 1678469منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: آیفون اپل ماهواره ارتباط ماهواره ای ارسال پیام پیام رسان دستگاه ها آیفون ۱۴
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۹۸۷۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درآمد میلیون دلاری شبکه‌های ماهواره‌ای از سینمای ایران! چرا و چگونه؟!
اینکه پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای دنبال کرده‌اند، نکاتی نگران‌کننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن می‌آورد که موارد متعددی را از حیف‌ومیل و خروج ارز و البته از همه مهم‌تر کاهش مرجعیت رسانه‌ای تلویزیون شامل می‌شود.
به گزارش ایسنا، به نقل از روزنامه شهروند، یکی از نقاط قوت مدیریت سینمای ایران در این چند وقت اخیر فروش هزار یا به روایتی دقیق‌تر هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در نزدیک به یک سال اخیر عنوان شده است. دستاوردی رکوردشکن و نویدبخش که البته با توجه به حقایقی که در ارتباط با این آمار رسانه‌ای شده، سوالات و تردیدهایی را نیز در فضای سینمای ایران به وجود آورده است، به‌خصوص از این نظر که این دستاورد آماری متعلق به تمامیت سینمای ایران در اکران یک سال اخیر نبوده و تنها و تنها به درصدی از فیلم‌های روی پرده تعلق دارد. بگذارید اینگونه بگوییم که از مجموع فروش هزار و ٢٠٠میلیارد تومانی سینمای ایران در سال گذشته بیش از یک‌میلیارد تومان مربوط به هفت فیلم «فسیل»، «هتل»، «تمساح خونی»، «هاوایی»، «شهر هرت»، «ویلای ساحلی» و «بچه‌زرنگ» بوده و در نقطه مقابل نیز نزدیک به ٦٠ فیلم دیگری که روی پرده آمده‌اند، روی هم کمتر از ٢٠٠میلیارد تومان فروخته‌اند، یعنی پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران -البته اگر «بچه‌زرنگ» را از فهرست خارج کنیم- ٦ فیلم کمدی هستند. فیلم‌هایی که البته در نگاهی دقیق‌تر، علاوه بر کمدی‌بودن از یک نظر دیگر نیز با هم مشابهت و پیوند دارند: تبلیغات خارج از تلویزیون، به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای!
این مطلب با نگاه به این وجه از پیوند ٦ فیلم پرفروش سینمای ایران در یک سال گذشته به رشته تحریر درآمده است.
اینکه پرفروش‌ترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران، همگی، کارزارهای تبلیغاتی خود را خارج از تلویزیون و به خصوص در شبکه‌های ماهواره‌ای دنبال کرده‌اند، نکاتی نگران‌کننده و حتی ناامیدکننده را به ذهن می‌آورد که موارد متعددی را از حیف‌ومیل و خروج ارز و البته از همه مهم‌تر کاهش مرجعیت رسانه‌ای تلویزیون شامل می‌شود.
در واقع این واقعیت که تمام ٦ فیلم پرفروش سال گذشته، فیلم‌هایی هستند که تبلیغات‌شان از شبکه‌های ماهواره‌ای پخش شده؛ چه از نظر آماری و چه از منظر شرایطی که منجر به این وضع شده و البته پیامدهایی که این اتفاق می‌تواند به دنبال داشته باشد، به نحو طعنه‌آمیزی آزاردهنده و البته در عین حال، آموزنده است و نشان می‌دهد که سیاست‌های نسنجیده شماری از مدیران میانی فرهنگ چگونه می‌تواند سیاست‌های عمومی فرهنگ کشور را دچار اختلال و خدشه کند.
آمار و ارقام ترسناک
داده‌هایی که درباره تبلیغات فیلم‌های سینمایی ایرانی در شبکه‌های ماهواره‌ای منتشر شده، عجیب و ترسناک هستند:
سال گذشته کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» گفته بود که «رسانه‌های خارجی هفته‌ای ۵ تا ۱۵هزار دلار برای تبلیغ فیلم‌های ایرانی می‌گیرند.» این فیلمساز البته بلافاصله یکی از فیلم‌های روی پرده را مثال زده بود که مبلغ گزافی -حدود ۲۵۰هزار دلار- داده و تمام باکس تبلیغات آن شبکه‌های ماهواره‌ای را برای فیلمش گرفته، تا با تبلیغ تمام‌وقت، هم فروش بالای فیلمش را تضمین کند و هم اینکه فرصت تبلیغ برای فیلم‌های رقیب باقی نگذارد.
داده‌های ترسناک در این زمینه ادامه دارند: «چندی پیش یک خبرگزاری نوشته بود که سال گذشته سینمای ایران بیش از صدمیلیارد تومان تنها به یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ‌بگیر داده، به این معنا که تنها برای امری غیرضروری مانند تبلیغ فیلم که در شرایط درست در داخل کشور باکیفیت‌تر و بهتر هم می‌تواند انجام گیرد، رقمی تقریبا معادل یک‌ونیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است.
یک حساب‌وکتاب ساده
سال گذشته یکی از روزنامه‌ها از قول یکی از مدیران بازاریابی شبکه‌های ماهواره‌ای نقل کرده بود که «برای پخش تیزر یک‌ماهه فیلم‌ها که شامل ٢٤٠ نوبت طی ٣٠ روز می‌شود، مبلغ ١٠هزار دلار دریافت می‌شود. برای پکیج ٥٤٠ نوبت پخش یک دقیقه‌ای برای تبلیغ آثار هم صاحبان آثار باید بین ٦٠ تا ٨٠هزار دلار کنار بگذارند.»
حالا در شرایطی که سال گذشته بالای ۱۰ فیلم تنها در شبکه جم تبلیغ داشتند -آن هم نه یک‌بار و ١٠ بار، بلکه به طرز مشمئزکننده‌ای بیشتر از هزار بار- و این وضع همین حالا هم برای فیلم‌های «تمساح خونی»، «بی‌بدن» و «سال گربه» ادامه دارد؛ با یک حساب سرانگشتی می‌توان متوجه شد که سینمای ایران تنها در یک سال گذشته برای تبلیغات فیلم‌ها چقدر هزینه کرده است!
آغاز ماجرا
اما اینکه چه شد که تبلیغات آثار سینمایی سر از شبکه‌های ماهواره‌ای درآورد، باید به روزهایی برگشت که تلویزیون که زمانی به محصولات فرهنگی روی خوش نشان می‌داد و به تریبونی برای بهتر دیده‌شدن آثار سینمایی تبدیل شده بود، تغییر رویه داد و شروع کرد به مقاومت مقابل پخش تبلیغات سینمایی و انداختن انواع و اقسام سنگ‌های مختلف پیش‌پای محصولات سینمایی که از این میان می‌توان از سختگیری‌های فراوان تا ممیزی‌های مستقل سازمان صداوسیما فراتر از آنچه وزارت ارشاد مصوب کرده، اشاره کرد.
این موارد که نارضایتی‌های بسیاری را موجب شدند، کم‌کم کنداکتور تلویزیون را خالی از تبلیغات محصولات سینمایی کردند و در ادامه نیز با قواعد و مقرراتی جدید از قبیل لزوم انجام ممیزی‌هایی عجیب و جدید صاحبان آثار را به سمت شبکه‌های ماهواره‌ای کوچ دادند.
چندی پیش سعید خانی، پخش‌کننده سینما و تهیه‌کننده آثاری مانند «من»، «دوزیست»، «حرفه‌ای» و «سال گربه» در این زمینه گفته بود که «مشکل اینجاست که شماری از مدیران تلویزیون درک درستی از محصول فرهنگی ندارند و در نتیجه نمی‌توانند ارتباط خوبی با سینما برقرار کنند. همه ما در یک کشور زندگی می‌کنیم و این طبیعی است که حق داشته باشیم سینما به تلویزیون کمک کند. اما متاسفانه چنین نگاهی در سازمان صداوسیما وجود ندارد و چنین می‌شود که حتی فیلمی مانند «دسته دختران» هم که یک فیلم ارزشی و دفاع مقدسی و در راستای سیاست‌های تلویزیون است، از تیزر بی‌بهره می‌ماند. اتفاقی که البته یک زمانی کاملا برعکس بود، ولی حالا دیگر آن نگاه کلان در مدیران تلویزیون وجود ندارد.»
چرا تلویزیون نه؟!
اما در شرایطی که تقریبا تک‌تک صاحبان فیلم‌ها به لزوم جلوگیری از خروج ارز از کشور واقفند و در عین حال، به تازگی نیز از موضع‌گیری شدید دولت و به خصوص عباس محمدیان، مدیرکل دفتر تبلیغات ارشاد، مبنی بر لزوم مقابله با پدیده خروج ارز و سرمایه از کشور و البته برخورد با فیلم‌های تبلیغ‌شده در ماهواره آگاهی یافته‌اند؛ پس چرا فیلمسازان و صاحبان فیلم‌ها چنین تصمیمی می‌گیرند و تبلیغ فیلم‌شان را به ماهواره‌ها می‌دهند؟
شماری از سینماگران به تازگی در پاسخ به این پرسش، از کاهش ضریب نفوذ تلویزیون و کاهش شمار مخاطبان این رسانه به عنوان یکی از دلایل این امر نام برده‌اند. این همان چیزی است که چندی پیش رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما هم گفته بود که دیگر نمی‌توانیم انتظار مخاطبان ۸۰ و ۹۰درصدی داشته باشیم.
نکته دیگری که در این میان وجود دارد، عدم صرفه مالی تبلیغات در تلویزیون است. به گزارش ایدنا، رسانه جامع تبلیغات تجاری ایران، تا قبل از ریاست پیمان جبلی، صداوسیما بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ تیزر تبلیغاتی را به فیلم‌های سینمایی اختصاص می‌داد که نوعی یارانه به کالاهای فرهنگی بود، اما در دوره جدید صداوسیما این معادله برعکس شده و تنها ۱۰ تا ۱۵ تیزر تبلیغاتی به فیلم‌ها اختصاص داده می‌شود و سازندگان باید هزینه تبلیغات بیشتر را پرداخت کنند.
امیرحسین علم‌الهدی، یکی از مدیران فرهنگی دولت‌های گذشته و کارشناس اقتصاد سینما، با اشاره به اینکه «دلیل رجوع صاحبان آثار سینمایی به تبلیغات ماهواره‌ای کاهش ضریب نفوذ تلویزیون است که البته این هم تنها در مورد ۴۰درصد از سینمای ایران صدق می‌کند و روی ۶۰درصد باقی فیلم‌ها تاثیر چندانی ندارد»، می‌گوید: «علاوه بر این، تبلیغات در تلویزیون بر اساس اعداد و ارقام صرف مالی چندانی برای سازندگان آثار ندارد، بنابراین آنها ترجیح می‌دهند تبلیغ کارشان را با هزینه‌ای کمتر انجام دهند. البته در حال حاضر عدد دقیقی از میزان پول دریافتی تلویزیون بابت پخش تیزر ندارم، اما آخرین رقمی که در ذهنم هست، این استدلال را به من می‌دهد که تبلیغ فیلم در تلویزیون شاید به‌صرفه نباشد.»
حرف آخر
نتیجه این تصمیم مقرون‌به‌صرفه نبودن تبلیغات در تلویزیون برای فیلم‌های سینمای ایران و کوچ تبلیغات سینمایی به ماهواره‌هاست که همان‌طور که گفته شد باعث خروج یک‌ونیم میلیون دلار ارز شده و این پرسش را در شماری از خبرگزاری‌ها به وجود آورده است که «با ادامه این روند، آیا غیر از این است که سود رکوردشکنی‌های سینمای ایران بیش از اینکه به نفع سینما یا حتی تلویزیون ایران تمام شود، به جیب یکسری ماهواره‌ها ریخته می‌شود؟»
واقعا آیا رواست که سرمایه‌های کشور اینگونه از کشور خارج شود؟ آیا نباید کاری کرد و به خصوص نهادهای نظارتی نباید تلویزیون را وادار کنند در این راستا گامی بردارد؟!
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد